HISTORIA RASY
Sznaucer miniaturowy pochodzi od małych psów o szorstkim owłosieniu, używanych do stróżowania przy gospodarstwach wiejskich południowych Niemiec i Szwajcarii już w XIX wieku. Wtedy jeszcze pies ten określany był jako szorstkowłosy pinczer karłowaty. Odznaczały się one dużą odwagą, czujnością i skutecznościa w tępieniu gryzoni. Początowo sznaucery miniaturowe i affenpinczery traktowane były jako jedna rasa. Jednak affenpinczer posiada cechy psa karłowatego, a sznaucer miniaturowy nie powinien ich mieć. Na jednej z wystaw kynolog Josef Berta odnalazł pewnego sznaucera miniaturowego i to właśnie on przyczynił się do oddzielenia tych ras.
Sznaucer miniaturowy ma charakter sznaucera średniego z piętnem temperamentu i zachowania małego psa. Mimo swojej wielkości, należy go traktować tak jak jego większych pobratymców. Psy tej rasy bardzo mocno przywiązują się do swojego właściciela. Inteligencja, pewność siebie, wytrwałość i czujna uwaga, czynią z niego doskonałego psa do towarzystwa i psa stróżującego. Może przebywać w ciasnych mieszkaniach.
Codzienna pielęgnacja nie należy do ciężkich, ponieważ należy tylko czesać brodę i łapy oraz umyć po jedzeniu brodę z wąsami.
Choroby:
•Choroby nerek
•Jaskra
•Problemy skórne
TE PSY NIE GUBIĄ WŁOSÓW. Należy jednak systematycznie chodzić z nimi do fryzjera (przynajmniej trzy razy w roku).
Polecam tą rasę ludziom inteligentnym, spokojnym i takim, którzy potrafią zrozumieć psa.
0 komentarze:
Prześlij komentarz