PAPILLON

HISTORIA
Rasa znana już w średniowieczu, występowała na dworach hiszpańskich zabawiając damy dworu; popularne w większości dworów szlacheckich w Europie; jako przywilej szlachty była w znacznej części zniszczona za czasów Rewolucji Francuskiej; obecny Papillon ze stojącymi uszami wywodzi się od ok. XIX w. w prostej linii z Phalene (z fr. ćma), rasy o zwisających uszach.

Papillon jest psem do towarzystwa, może pełnić funkcję stróża, dobrze znosi warunki miejskie. Rasa nadaje się do psiego sportu agility.
Psy tej rasy są wesołe, pełne temperamentu, łatwe do prowadzenia, nie są szczekliwe. Papillon jest inteligentny, przyjacielski i pewny siebie. Bardzo przywiązuje się do właściciela. Wobec obcych jest powściągliwy, czasem bywa nieufny lecz dobra socjalizacja może wykluczyć takie zachowanie.
Włos jest łatwy w pielęgnacji, wystarczy 1-2 razy w tygodniu wyczesać psa, za pomocą gęstej metalowej szczotki i grzebienia.
Choroby:
•wypadanie rzepki kolanowej
•postępujący zanik siatkówki
•skłonności do łamania kości

Zależnie od kategorii wagowej papillon nadaje się do różnych rodzin. Miniatura wymaga pana na wyłączność, natomiast piesek o wadze dochodzącej do 4 kg doskonale nada się dla rodziny z dziećmi. Jest łagodny, pełen życia i chęci do zabawy, nigdy nie gryzie. Nie jest też nadmiernie nerwowy, zazdrosny czy humorzasty. Nie ciągnie na smyczy i nie trzeba krzyczeć, by był posłuszny, dlatego dzieci będą się nim zajmowały z przyjemnością. To właśnie dzieci trzeba nauczyć, aby traktowały papillona łagodnie :)