Rasa ta wywodzi się z Syberii, jej północnej części, z regionu Kołymy. Pierwotnie była wykorzystywana przez zamieszkujące tamte regiony ludy Czukczów, Kamczadalów, Koriaków, Jukagirów, jako psy zaprzęgowe, do ciągnięcia sań. Zaprzęgi ich często posiadały nawet do 20 psów rasy Siberian Husky. Wszystkie samce oprócz tych, które prowadziły zaprzęg były kastrowane, gdyż pomagało to im utrzymać tłuszcz na ciele. Ich zaprzęgi składające się właśnie z 20 psów w ciągu 6 godzin mogły przebyć odległość 120 km i ciągnąć transport ważący 600kg. W późniejszych czasach Rosjanie wykorzystywali te psy jako środek transportu dla pasażerów i poczty, a one pokonywały wtedy trasę około 170 km.
W 1909 roku sprowadzono je do Kanady. W tym też roku po raz pierwszy wystartowały w tamtejszych wyścigu „All Alaska Sweepstake” na dystansie 650 km i na mecie zaprzęg z nich złożony był trzeci. Natomiast w roku 1910 na tej samej trasie zaprzęg złożony z psów tej rasy osiągnął rekordowy czas 74h 14min 39s i został pobity dopiero w roku 1983. Tak oto rozpoczęła się popularność tych psów w Ameryce i Europie i trwa do dzisiaj.
Psy rasy Siberian Husky to bardzo łagodne i przyjacielskie zwierzęta. Są towarzyskie i czułe szczególnie w stosunku do dzieci. Bardzo inteligentne, ustępliwe, charakteryzują się ogromnym zapałem do pracy dlatego są wspaniałymi towarzyszami. Żywe, energiczne, ciekawskie, jednak nie można powiedzieć żeby były nerwowe. Suki tej rasy są bardziej uległe i łatwiej przywiązują się do właściciela, jednym słowem bardziej posłuszne. Samce są bardziej harde, niezależne. Siberian Husky to psy samodzielne, chętnie się uczą. Osoby posiadające te psy muszą być przygotowane na to, że odezwą się w nich instynkty pierwotne, mogą polować na ptaki, kopać dziury, niszczyć kwiaty w ogrodzie. Mogą także odmówić przyjmowania pożywienia przez 1 lub 2 dni, ale nie należy tym się przejmować. Wychowywane w warunkach domowych zawsze znajdą sobie przywódcę, będzie to osoba, która będzie je karmić i o nie dbać.
Psy te z reguły chorują bardzo rzadko. Ich naturalna odporność na wszelkiego rodzaju choroby jest ogromna. Jednak zwierzę to musi dużo biegać. Jeśli ma mało ruchu może chorować na dysplazję stawów. Mają ewentualną skłonność do chorowania na nadczynność tarczycy i trzustki.
Husky jest bardzo przyjaznym zwierzęciem i nie wymaga specjalnego traktowania. Łatwo poddaje się tresurze, jednak trzeba pozostawić im odrobinę swobody. Nie są agresywne, więc łatwo nawiązują kontakt z otoczeniem i zjednują sobie przyjaciół wśród domowników.
Ze względu na potrzebę ruchu piesek ten raczej nie nadaje się do mieszkania w bloku i dla ludzi którzy nie lubią ruchu, ponieważ najlepiej żeby właściciel biegał z Husky codziennie nawet po kilka kilometrów po lesie.
0 komentarze:
Prześlij komentarz