PEKIŃCZYK

Pekińczyki były bardzo popularne w Polsce w czasach przedwojennych. Aktualnie ich popularność ponownie wzrosła ;]

RYS HISTORYCZNY
Pekińczyki zostały wyhodowane w Mandżurii. Rasa ta do połowy XIX wieku znana była wyłącznie w Chinach. W Europie pojawiła się ok. 1860 roku, kiedy oddziały brytyjskie zdobyły Pałac Letni w Pekinie podczas drugiej wojny opiumowej. Strażnikom cesarskim nakazano zabić wszystkie pekińczyki, by nie wpadły w ręce Brytyjczyków, pięć sztuk jednak ocalało i trafiły one do Anglii. Jednego z nich podarowano królowej Wiktorii, która ochrzciła go imieniem Looty (Łup). Pierwszego przedstawiciela tej rasy pokazano w Wielkiej Brytanii w 1893 r. W roku 1900 z królewskiej hodowli angielskiej psy te przekazano do Niemiec i Holandii,atakże do Ameryki.

Jak głosi legenda, psy te towarzyszyły Buddzie i w razie niebezpieczeństwa zamieniały się w lwy. Uważany za ucieleśnienie legendarnego pieska "Fu", który odpędzał złe duchy, pekińczyk czczony był przez Chińczyków jako półbóstwo - ludzie musieli składać mu pokłony, jego kradzież kara była śmiercią, a kiedy umierał cesarz w ofierze składano również jego pekińczyki, tak by również w życiu pozagrobowym mogły chronić zmarłego władcę. Przez wiele wieków rasa była trzymana i hodowana wyłącznie w cesarskim pałacu

Pekińczyki są psami niezależnymi i nieufnymi wobec obcych, choć są swojemu opiekunowi wiernie oddane. Lubią spokój i raczej nie nadają się dla hałaśliwych i energicznych dzieci. W kontaktach z większymi psami, zaatakowane, potrafią walczyć w swej obronie, zaliczane są do psów odważnych i walecznych.

Piesek potrzebuje dużej pielęgnacji ( należy go regularnie czesać), ponieważ bardzo linieje. Pekińczyk nie potrzebuje dużo ruchu więc nadaje się dla ludzi starszych i leniwych :)

Choroby:
•wypadanie gałki ocznej
•owrzodzenie rogówki
•wady rozwojowe serca i naczyń krwionośnych
•rozszczep podniebienia
•trudności z oddychaniem