KING CHARLES SPANIEL

RYS HISTORYCZNY

W obecnej postaci pies tej rasy był znany od połowy XIX wieku. Rasa ta znalazła uznanie wśród takich osobistości jak: Karol I i II, którzy przyczynili się do rozpropagowania tej rasy jak i rasy blisko spokrewnionej Cavalier King Charles Spaniela.

Jest to żywy, delikatny, przymilny piesek. W domu i na spacerze skupia uwagę na Panu , jest bardzo przywiązany do rodziny - bardzo lubi spać na kolanach właściciela. Wymaga dużo miłości u uwagi -zaczepia łapką żeby wziąć go na ręce, jest typowym psem do towarzystwa. Mniej skłonny do figlów niż cavalier. Na spacerze nie będzie podbiegał do każdego kogo napotka, starannie wybierze sobie partnera do gonitwy. Ciągle czujnie obserwuje otoczenie. Chętnie uczestniczy w spacerach, uwielbia zimowe wycieczki w plener . Nie zna co to ukąszenie człowieka, jest przecież arystokratą i do takich zachowań się nie zniży. Jest bardzo inteligentny, szybko rozumie co od niego chcecie, jego wychowanie wymaga konsekwentnego postępowania. Potrzebuje w wychowaniu miłości, spokoju człowieka i otoczenia. Jest bardzo wrażliwy, w żadnym przypadku nic z nim nie róbcie krzykiem wściekłością, bo się zrazi, a jest bardzo pamiętliwy (nie to co Cavalier).
Jest bardzo dobrym psem dla ludzi starszych, którzy zostali sami dlatego, że dzieci ,,wyfrunęły” z gniazda życia biegiem. Jest niezmiernie wierny i czuły, wpatrzony w swojego pana, nie odstępuje go na krok. Przytulny, pieszczotliwy. Przyjaciel na pogodę i niepogodę.
Regularnie należy kontrolować stan wrażliwych oczu (tendencje do obfitego łzawienia) i uszu. Wymaga cotygodniowego czesania.

MALTAŃCZYK

RYS HISTORYCZNY

Jedna z najstarszych ras świata. Dokładne jej pochodzenie nie jest znane ale wiadomo, że były już znane w starożytnym Egipcie, Rzymie i Grecji. Kwestia nazwy tej rasy nigdy nie była jednoznaczna. Rasa ta pochodzi z wyspy Meledy (Kalimachos w 230 p.n.e. pisał o niej jako o wyspie Melitaeus), znajdującej się na Morzu Śródziemnym, a uznanej mylnie za Maltę. Według Strabo jednak psy te w starożytności zamieszkiwały Maltę, która kiedyś nazywała się Melita.

Maltańczyki to niezwykle inteligentne, towarzyskie pieski, są czujne, ale jak każdy pies, dobrze wychowane nie szczekają niepotrzebnie… Są przyjacielskie, oddane bez reszty swojemu właścicielowi, bardzo się przywiązują i niestety nie znoszą rozstań. Wola podążać krok w krok za swoim właścicielem niż być tak gdzie go nie ma. Łatwo jednak rozpieścić takiego pieska. Trzeba zdawać sobie sprawę, że ten malutki pies to przede wszystkim pies! Nie należy mu pozwalać na wszystko bo stanie się rozkapryszony. Nie należy również dawać zbyt wielu łakoci… to trudne, szczególnie jak widzimy wpatrujące się w nas te śliczne, czarne jak węgielki, oczka…
Maltańczyk chce przede wszystkim być ze „swoją” rodziną. Nic go tak nie smuci jak bycie samemu. Wakacje u rodziny czy krewnych będą dla niego zbyt trudne do zniesienia, będzie tęsknił. Samotność podważa jego poczucie bezpieczeństwa.
Z jednej strony maltańczyki to spokojne, czułe i oddane właścicielowi psy a z drugiej rozpiera je energia! Biegają za piłką, aportują patyki… potrzebują ruchu na świeżym powietrzu, ale ze swoim ukochanym panem. W domu potrzebują swojego kącika, gdzie będą mogły się ukryć, odetchnąć, ale też takiego gdzie będą mogły powygłupiać się na całego.
Maltańczyk ze względu na swe rozmiary nie nadaje się na psa stróżującego, nikt przecież nie przestraszy się takiego małego, puchatego pieska, ale można być pewnym, że ten mały piesek zrobi wszystko co w jego mocy aby ostrzec pana przed zagrożeniem, aby powstrzymać nieproszonych gości – czyli będzie szczekał tak głośno jak potrafi.
Jeśli chodzi o dzieci to maltańczykom one zupełnie nie przeszkadzają. Maltańczyki z reguły lubią dzieci, są idealnymi partnerami do zabaw, jednak trzeba uważać i czuwać nad takimi harcami, żeby małe dzieci nie zrobiły psu krzywdy, oraz żeby nie przekroczyły granicy dobrej zabawy, gdyż ten mały, delikatny piesek może wtedy w brew pozorom ugryźć.

CHOW CHOW

RYS HISTORYCZNY

Rasa chow-chow jest pochodzenia Chińskiego, znana jest już od ponad 2000 lat, ale została opisana dopiero w 1903 roku przez American Kennel Club. Rasa ta kiedyś była używana do polowań na wilki, gdyż chow-chow’y mają długo sierść około 10 cm, posiadają również grubą skórę około 3-4 mm, a do tego są bardzo zawzięte. Ze względu na ich wytrzymałość, siłę i odporność na trudne warunki pogodowe wykorzystywano je również jako środek transportu w górach Tybetu.

Spokojny, pełen godności i powagi i bardzo inteligentny pies, którego bardzo trudno wyprowadzić z równowagi. Niezależność i nieco kocia natura Chow Chowów sprawia, że trudno poddają się tresurze i bardzo niechętnie wypełniają polecenia. Do ich prowadzenia potrzebny jest doświadczony i stanowczy hodowca. Psy tej rasy są w stanie zaakceptować tylko jednego pana, któremu okazują czułość i oddanie. Chow Chow jest psem o dominującym charakterze. Dąży do podporządkowania sobie domowników i innych zwierząt. Wobec obcych zachowuje dystans i nieufność. Przyjazne wobec innych zwierząt, Chow Chowy nie zawsze są przez nie akceptowane ze względu na swoje specyficzne sapanie, które bywa traktowane jak przejaw agresji.
Psy kąpie się 2-3 razy do roku, ale nie wydają przykrego zapachu, są pozbawione tzw. 'psiej woni'. Należy czesać pieski 3-4 razy w tygodniu.


Choroby:
•Choroby skóry
•Entropion – podwinięcie powieki do wnętrza oka
•Dysplazja stawów